Vier redenen waarom de werkplek nooit meer zal zijn zoals voor de recessie
21 augustus 2009 -
De werkplek van tegenwoordig kenmerkt zich door een subtiele onderlinge afhankelijkheid tussen mensen, ruimte, technologie, cultuur en managementpraktijken. Alles moet met elkaar overeenstemmen, alle betrokkenen moeten elkaars taal spreken. Dat schrijft Management Issues.
De organisatie die die balans vindt, wordt beloond met uitmuntende prestaties, een inspirerende werkplek die aanzet tot creativiteit, innovatie en een ‘we kunnen het’-houding. Lukt het niet, dan wordt de onderneming een saaie, rigide plek waar het personeel zich kapot verveelt. Die balans vinden is overigens belangrijker dan het ooit was.
Vier factoren
Wereldwijd zijn experts het erover eens dat de werkplek na de recessie nooit meer hetzelfde zal zijn. Dat komt door een aantal factoren:
1. Groeiende werkloosheid De werkloosheid is enorm gestegen sinds 2008. Het is echter een mythe te veronderstellen dat elke vrijkomende functie moeiteloos vervuld kan worden met talent dat staat te popelen om aan de slag te gaan. Talent is en blijft schaars.
2. Verloren vertrouwen
Uit onderzoek blijkt dat bijna de helft van de werkenden het vertrouwen in hun werkgever verloren is en dat 46 procent weg is zodra er zich een kans aandient. De redenen zijn de massa-ontslagen van de afgelopen maanden en woede dat van de overblijvers verwacht werd dat ze het werk van hun ontslagen collega’s wel even over zouden nemen. Bovendien waren veel ontslagen in de ogen nogal willekeurig, niet doordacht en zonder alternatieven overwogen te hebben.
3. Minder beschikbaar talent
Ondanks alle ontslagen, is het niet zo dat het talent nu voor het oprapen ligt. Meer dan 60 procent van de kantoorwerkers die op straat is komen te staan, begint nu voor zichzelf en is niet van plan ooit weer voor een baas te gaan werken. Bovendien is er de vergrijzing.
4. Virtueel werken
Projecten worden groter en groter en vallen soms buiten de competentie van de onderneming. Bovendien zijn veel bedrijven het afgelopen jaar ingekrompen. Dit opent de weg naar outsourcing en virtueel werken. Ook het feit dat ingezien wordt dat kantoorruimte al voor de recessie slechts voor 50 procent effectief gebruikt werd, werkt dit in de hand. Uit berekeningen komt naar voren dat kenniswerkers in 2010 nog maar vijf procent van hun werkdag tegelijkertijd met hun collega’s, op dezelfde plek, aan hetzelfde project zullen werken. De rest van de tijd werken ze alleen, ergens anders, op een ander moment, aan iets anders dan hun collega’s. Het gevolg is dat managers veel minder zicht hebben op wat hun medewerkers doen. Aansturen neemt daarmee in belang af, motiveren, begeleiden en coachen wordt des te belangrijker.
Twee omgevingen
Er zijn twee soorten omgevingen waarin de balans tussen HR, fysieke ruimte, technologie, cultuur en managementpraktijken effectief gevonden wordt: een werkplek die gebaseerd is op onderling vertrouwen (werknemers mogen zelf bepalen waar en wanneer ze werken) en een werkplek waar sociale netwerken integraal onderdeel van uitmaken (werknemers worden gestimuleerd samen te werken met gelijkgestemden, of die zich nu wel of niet binnen dezelfde afdeling of bedrijf bevinden).
