24 november 2008 -
In iedere onderneming bevinden zich wel enkele recessieveteranen: werknemers die al eerder een crisis of recessie meegemaakt hebben. Handig? Juist de waardevolle topmanagers uit deze groep hebben de neiging op te stappen omdat ze geen zin hebben al die ellende nog eens mee te maken.
Uit onderzoek van Watson Wyatt komt naar voren dat topmanagers die de komende jaren geen zicht hebben op hun bonus, soms liever met vervroegd pensioen gaan of kiezen voor een minder veeleisende baan. Omdat een aanzienlijk deel van de topmanagers inmiddels over de 55 is, kan dit tot een ernstige leegloop leiden.
Herstel
Sue Bartlett, consultant bij Watson Wyatt: "Het vooruitzicht voor de topmanagers is dat ze enkele jaren veel harder moeten werken voor veel minder geld. Een aantal van degenen met de meeste ervaring met recessies kunnen daardoor in de verleiding komen de handdoek in de ring te gooien, net nu de aandeelhouders hen meer dan ooit nodig hebben. Als deze mensen verdwijnen, wordt het immers nog moeilijker snel te herstellen na een economische terugval."
Risico
Aandeelhouders lijden onder deze crisis, maar ze moeten niet vergeten dat veel topmanagers ook een groot deel van hun vermogen in de onderneming gestopt hebben. "Dat leidt tot een enorm concentratie van risico’s: hun carrière, pensioen, reputatie en spaargeld zijn allemaal afhankelijk van de onderneming. Dit in tegenstelling tot aandeelhouders die hun aandelen zo in kunnen wisselen en meestal niet voor een groot deel van hun vermogen in dezelfde onderneming zitten"
Aandelen
Volgens Watson Wyatt is het zelfs zo dat veel topmanagers in feite voor niets hebben gewerkt het afgelopen jaar. Uit hun Executive Reward Survey bleek bijvoorbeeld dat 42 procent van de deelnemende bedrijven van hun managers eist dat ze 200 procent van hun salaris in aandelen investeren. "Iedereen is het erover eens dat de belangen van managers op dezelfde lijn moeten liggen als die van aandeelhouders, dat beloning gerelateerd moet zijn aan prestatie en dat er een eind moet komen aan excessieve bonussen," zegt Bartlett. "Maar tenzij het beloningsbeleid zo gestructureerd wordt dat senior managers daadwerkelijk beloond worden voor hun moeite om de onderneming door zware tijden te loodsen, kunnen ze wel eens beslissen dat ze beter op kunnen stappen. Als je inderdaad aandelen hebt ter waarde van 200 procent van je salaris en die waarde het afgelopen jaar hebt zien halveren, heb je in feite voor niks gewerkt dit jaar. Wie zou dan niet na gaan denken?"
Beloning
Niet alleen de economische vooruitzichten voor komend jaar zijn somber, dat geldt ook voor de beloningsvooruitzichten van senior managers. "Veel bedrijven willen in 2009 overgaan tot het bevriezen van salarissen, geen of minder bonussen uitkeren en de waardedaling van de aandelen lijkt nog wel even door te zetten. Juist nu is een stabiel managementteam echter van levensbelang. We raden ondernemingen dan ook ten zeerste aan om, ondanks de crisis, geld te reserveren om de beste managers aan boord en gemotiveerd te houden."
