Een op de negen verlaat liefst morgen nog huidige werkgever
10 januari 2017 -
Elf procent van werkend Nederland verlaat het liefst morgen nog de huidige werkgever als er een andere functie voorbijkomt. Ruim de helft (52 procent) overweegt een overstap en slechts 33 procent zegt resoluut nee.
Medewerkers tussen de 35 en 44 jaar staan met 70 procent het meest open voor een nieuwe uitdaging. Een van de redenen voor het uitkijken naar een andere baan is het feit dat er onvoldoende loopbaanmogelijkheden zijn bij de huidige werkgever (32 procent). Dit blijkt uit het jaarlijkse Benchmarkonderzoek van Raet onder 1.100 Nederlandse medewerkers.
Onbepaalde tijd contract hoge prioriteit
De Raet HR Benchmark toont verder aan dat een vast contract nog altijd erg belangrijk is voor medewerkers. Bijna 90 procent van de Nederlandse medewerkers heeft momenteel een vast contract. Medewerkers met een tijdelijk contract geven aan dat ze graag willen dat deze wordt omgezet naar onbepaalde tijd. Vooral Nederlanders tussen de 35 en 44 jaar hechten hier waarde aan (64 procent). Daarnaast vormt voor bijna 60 procent van de ondervraagde medewerkers het opgeven van het huidige vaste contract voor een tijdelijk contract bij een andere werkgever een belemmering.
Henk Jan van Commenee, productmanager talentmanagement bij Raet: "Voor de ene werkgever vormt het vertrek van een medewerker een zorg, voor de ander is het een kans om nieuw talent binnen te halen. Organisaties die de achterdeur goed dichthouden én aantrekkelijk zijn voor elke generatie, zijn in staat talentvolle medewerkers te vinden en aan zich te binden. Zorg daarom naast een effectief wervingsbeleid, ook voor aantrekkelijk werkgeverschap. Dan profiteert u van ‘the best of both worlds’."
Jaarlijks benchmarkonderzoek
De Raet HR Benchmark is het jaarlijkse onderzoek van Raet naar actuele HR-trends in Nederland. Aan het onderzoek deden dit jaar 1.100 medewerkers, 565 HR-managers, 102 bestuurders en 409 zzp’ers uit verschillende branches mee. Het onderzoek vond plaats in de periode van 24 augustus tot en met 30 september 2016. De Raet HR Benchmark 2017 werd uitgevoerd door onderzoeksbureau Kantar TNS (voormalig TNS Nipo). De verschillende onderzoeksrapporten zijn te downloaden via raethrbenchmark.nl
Nadat vorige week Metro aangaf dat maar liefst 35% actief op zoek is naar een andere baan, opnieuw een onderzoek dat laat zien dat organisaties wel roepen duurzaam personeelmanagement te hebben, maar toch druk zijn met het wegjagen, of zelfs wegpesten van personeel.
Dat hierdoor jaarlijks miljarden worden verspilt schijnt bijna niemand te deren.
Terwijl met goed personeelmanagement medewerkers makkelijk geboeid en gebonden kunnen worden aan de organisatie.
Reacties op het artikel in de Metro op Linkedin laten zien dat veel van de managers nog in de ontkenningsfase zitten. de kwaliteit van de onderzoeken wordt ij twijfel getrokken, er wordt met vingers naar de mensen gewezen, ze moeten zelf maar zorgen tevreden te zijn.
Wanneer slaat dit om is de vraag die mij al decennia lang bezig houdt, temeer daar ik bij mijn afstuderen in 1989 al constateerde dat 70% van de werkende beroepsbevolking niet echt blij was met het takenpakket
En dan te weten dat met een investering van ca 250 euro per medewerker veel verloop kan worden voorkomen en dus miljoenen kan worden verdiend!
Autonoom gemotiveerde mensen zijn gelukkiger, presteren beter en zijn aantoonbaar minder vaak ziek. Waarom dan niet sturen op het verhogen van de autonome motivatie?
Kost niets; levert slechts een heleboel op.
Om een mens 8 uur per dag jaar in jaar uit hetzelfde of nagenoeg hetzelfde te laten doen, zonder dat die persoon op zeker moment toe is aan een andere uitdaging is bijna onmogelijk.
Uiteraard daar waar (door)groeimogelijkheden zijn, gaat dat een stuk beter, maar die mogelijkheden zijn er gewoon niet altijd.
Daar komt bij dat voor menig mens zelfs als die mogelijkheden er wel zijn, geldt dat ze ook dan na een aantal jaar iets anders willen.
Wat Ad zegt klopt misschien wel deels, maar in hoeverre er echt miljarden weggegooid worden, vraag ik me af.
