Angst voor baanverlies is geen reden om nieuwe baan te zoeken
13 december 2012 -
Nederlandse werknemers wachten gelaten hun toekomstige ontslag af. Bijna de helft van hen zegt niet actief op zoek te zijn naar een nieuwe baan, terwijl ze wel verwachten binnen een jaar hun baan te verliezen. 48 procent van de werknemers die actief zijn op de arbeidsmarkt, begint zich pas te oriënteren wanneer ze hun baan dreigen te verliezen.
45 procent zoekt niet actief
Van de mensen die bang zijn hun baan te verliezen is negen procent helemaal niet actief op de arbeidsmarkt. 36 procent wacht af tot er iets interessant voorbijkomt, maar zijn daar niet actief naar op zoek (36 procent). Slechts 55 procent van de werknemers die verwachten binnen een jaar hun baan te verliezen zegt wel momenteel actief een nieuwe baan te zoeken. De Nederlanders die bang zijn hun baan te verliezen werken vooral in een administratieve functie of in de branche gezondheidszorg.
Solliciteren vanuit baan
Van de Nederlanders die actief op zoek zijn naar een nieuwe baan, zegt de helft (48 procent) zich te oriënteren op andere werkgevers als ze hun baan dreigen te verliezen, of als ze geen baan meer hebben. "Veel werknemers komen in actie, als ze al (bijna) zonder werk zitten. Vaak zien we dat mensen die bang zijn om hun baan te verliezen uit angst niet durven te solliciteren, omdat ze bang zijn om juist daardoor hun baan te verliezen," stelt Geert-Jan Waasdorp van de Academie voor Arbeidsmarktcommunicatie. "De kans om een baan te vinden is echter groter door te solliciteren vanuit een bestaande baan. Solliciteren zonder baan verkleint uw kansen op de arbeidsmarkt."
Een zeer actueel en waarheidsgetrouw stukje. Een paar andere factoren die jammer genoeg een tikje onderbelicht blijven hier is dat de verhoudingen werkgever/werknemer de laatste twee jaar aanzienlijk is gewijzigd.
Dat betekend dat zij die (nog) een baan hebben zich, zoveel mogelijk, 'gedeisd' houden en zich er niet zo heel erg voor inspannen. Een nieuwe arbeidsovereenkomst is allerminst hetzelfde voor wat menig werknemer op dat moment (nog) heeft.
Immers, het overstappen naar een andere werkgever, als de nood nog niet echt daar is, heeft enorme financiële en positionele consequenties. Ook dat zou in dit artikel als achterliggend moeten worden meegenomen.
Het is toch bizar dat mensen die bang zijn hun baan te verliezen, bang zijn om te solliciteren? Je zou toch banger moeten zijn dat als je bang bent je baan te verliezen, dat je dadelijk zonder baan zit en in de WW terecht komt?
Wachten deze mensen dan af in onzekerheden, totdat ze te weten komen dat ze gelijk hadden en binnen een maand ontslagen worden? Dat lijkt mij nou ook niet echt gezond maar ook stressvol..
