Op de werkvloer lijken emoties voor een belangrijk deel te bepalen wat er gebeurt. Vaak wordt er gezegd dat er besluiten genomen worden op emotionele gronden of dat er emotioneel gereageerd wordt op voorstellen. Kwesties liggen soms gevoelig. De beurs wordt beheerd door angst. Medewerkers zijn teleurgesteld of boos. Klanten doen paniekaankopen. Directieleden voelen zich gekrenkt. De jaarcijfers zijn bedroevend en werkrelaties gaan stuk vanwege jaloezie en afgunst. En dit alles heeft een sterk effect op ons werk. Maar zijn emoties werkelijk de ongrijpbare en gelijk allesbepalende factoren die ze vaak lijken te zijn of kunt u toch meer grip krijgen op sentiment?
Spontaan, authentiek en intrinsiek
Het idee dat veel mensen bij emoties hebben is, dat dit uitingen van gevoel zijn die ontstaan als een primaire reactie op een situatie. De situatie die zich voordoet, veroorzaakt dat gevoel van binnenuit. Een emotie is vanuit deze visie spontaan, authentiek en intrinsiek. Daar kunt u dus niets aan doen. De ratio zegt soms wat anders, maar dat neemt niet weg dat het gevoel er gewoon is. De volgende beeldvorming hierbij is dat u dat gevoel ook moet toelaten. Boosheid, verdriet of angst, die emoties mogen er zijn! Die erkenning betekent ook dat u mag laten blijken wat u voelt. Laat het er maar uitkomen, dat is goed! Het begrip gevoel wordt ook vaak gekoppeld aan intuïtie: ‘mijn hoofd zegt dat ik dit moet doen, maar mijn gevoel zegt wat anders’. Daarmee krijgen emoties en gevoelens ook een rol bij het maken van keuzes en besluitvorming. Je moet er niet alleen over nadenken. Het moet ook goed voelen. Op deze grond worden soms belangrijke besluiten genomen zonder dat de keuzes goed beredeneerbaar zijn. Dat wil overigens niet zeggen dat het daarmee ondoordachte besluiten zijn.
